Vietnam volgens reisblogger Suzanne

Suzanne (27) noemt zichzelf een travel-, business- & lifestyleblogger, maar stiekem is het vooral "reizen" wat de klok slaat op haar blog Artikel 2.55. Je vindt er veel reisverhalen en tips voor bezienswaardigheden, maar ook algemene reisartikelen zoals "Hoe spaar ik voor mijn reis?" of "De beste plekken voor digital nomads". Suzanne heeft al veel gereisd (36 landen én counting) en is onder andere 5 maanden "down under" geweest. Maar haar reis door Vietnam maakte ook een hele diepe indruk op haar. Waarom? Dat vertelt ze je natuurlijk graag zelf.

Suzanne, wanneer was je in Vietnam en wat was je route?

In 2011 ben ik van oktober tot en met december op reis geweest naar Vietnam. Totaal ben ik bijna tien weken weggeweest, waarvan ik zo’n zes weken in Vietnam was.

Ik was destijds 23 jaar en net afgestudeerd. Na mijn studie wilde ik graag gaan reizen. In mijn eentje! Daar had ik andere mensen uit Amsterdam al vaak over gehoord, maar zelf durfde ik nooit zo goed. Was dat niet saai? Eng? Maar omdat ik het toch eens wilde proberen (om er zelf over te kunnen oordelen en het ervaren te hebben), besloot ik de sprong te wagen. Vietnam stond hoog op mijn lijst. Ik had al eerdere goede ervaringen met Zuidoost-Azië gehad (Thailand en Indonesië), en ik wist dat het er veilig, lekker weer, mooi én goedkoop zou zijn. Bovendien was een vriendin van een vriendin van mij net in Vietnam geweest, en dat was voor mij de druppel. Die foto’s, wauw!

Laos en Cambodja besloot ik ook maar ‘meteen mee te pakken’. Ik boekte mijn heenvlucht naar Hanoi, in het noorden van Vietnam, en mijn terugvlucht vanaf Saigon (Ho Chi Minh City), in het zuiden van Vietnam. IK boekte deze tickets al, en bewust ‘maar’ tien weken’, omdat ik nog maar moest zien of het aleen reizen mij zou bevallen, en omdat ik een vriend had (en nog steeds heb), die mij de laatste twee weken zou komen opzoeken, en met wie ik samen terug zou vliegen.

Tussen mijn heenvlucht en terugvlucht in had ik niets geboekt of gepland. Niet eens de eerste nacht! Nu denk ik: waarom boekte ik niet gewoon iets vooraf? Maar ik was eigenwijs en wilde compleet voor het avontuur gaan. Bovendien is er altijd wel ergens een kamertje vrij, en dat was ook bij mij het geval. Dus ja, waarom vooraf boeken?

Ik had al eens eerder gebackpackt in Indonesië, dus wist hoe backpacken in Zuidoost-Azië zon’n beetje werkte. Toch moest ik even bijkomen toen ik op mijn eerste dag ’s morgens vroeg in Hanoi aankwam. Wat een drukte! Wat een scooters! Waar ging ik naartoe? Wat ging ik doen? Wat deed ik überhaupt hier? De kick won het echter van de angst, en al de eerste dag maakte ik twee vrienden, ging ik met hen eten, belandde ’s avonds op een hostel-borrel en stond zo mijn eerste avond in Vietnam al in de kroeg. Beetje jammer dat ik geen idee had waar ik was toen ik ’s nachts de kroeg uitliep. En dat mijn hotel al dicht was, toen ik uiteindelijk toch mijn hotel terug had gevonden.

De rest van mijn reis verbeterde ik mijn leven niet en leefde zoveel mogelijk met het moment. Ik sliep meestal in een eigen kamer, wat in Vietnam gemiddeld misschien 10-15 euro per nacht kostte. Om naar de volgende plaats te reizen nam ik de trein of bus, en ter plekke boekte ik soms een tripje of excursie bij een lokale aanbieder. Zo reisde ik vanuit Hanoi naar Sapa en Halong Bay. Daarna ging ik naar Hué, Danang en Hoi An. Vanuit Hoi An sprong ik achterop de motor bij een Easy Rider, waarover ik veelvuldig had gehoord en gelezen. Twee dagen zat ik achterop bij een Vietnamese man, kwam ik in dorpen waar geen westerling te bekennen was, en at ik wat de Vietnamees voor ons bestelde. Na 48 uur op de motor werd ik afgezt bij de grens van Laos, waar ik de bus pakte voor een kleine vier weken Laos en Cambodja.

Via het zuiden van Vietnam kwam ik vervolgens het land weer in. Ik nam de boot naar Phu Quoc, een paradijselijk eiland ten zuiden van het vaste land. Daar heb ik bijna een week boeken gelezen op het strand. Ten eerste omdat het er zo mooi en relaxed was, en ten tweede omdat ik wat ‘tijd over’ had voor mijn vriend zou aankomen in Saigon. Na een weekje Phu Quoc kon ik dan ook nog een paar dagen naar de Mekong Delta, een stukje authentiek Vietnam vol dorpjes aan de rivier. Uiteindelijk kwam ik aan in Saigon en haalde mijn vriend op van het vliegveld. Samen zijn we de twee weken daarna nog naar Mui Ne, Dalat, Nha Trang en Doc Let geweest. Om daarna weer de bus terug te pakken naar Saigon en vanuit daar naar huis te vliegen. Met tegenzin trouwens!

Wat maakte reizen door Vietnam speciaal voor jou?

Naast het feit dat het dus mijn eerste lange reis was, en mijn eerste keer alleen reizen, heb ik bijzondere herinneringen aan Vietnam door het eten. Vooral door mijn tweedaagse motortrip met een local, heb ik de échte Vietnamese keuken leren kennen. Ik heb echte Vietnamese pho lange tijd gemist toen ik weer in Nederland was, en kon ook in Vietnam al de toeristensoepen van een ‘echte’ onderscheiden. Wat ik ook indrukwekkend vond, was een meisje in Sapa waaraan ik vroeg waar ze graag eens heen zou gaan, als alles mogelijk was. Ik verwachtte een antwoord als ‘Parijs’ of ‘New York’, maar ze zei ‘Hanoi’. Terwijl Hanoi relatief dicht bij Sapa ligt, was ze nog nooit in de Vietnamese hoofdstad geweest. Dat zet je weer even met beide benen op de grond. Een andere bijzondere herinnering heb ik aan de weeshuizen die ik ben tegengekomen tijdens mijn – jawel – motortrip. Ik deelde er snoepjes uit, en de kinderen waren daar zó ontzettend blij mee. Eén kindje bleek half-Nederlands te zijn. Zijn vader was een Nederlander, maar zowel hij als de Vietnamese moeder wilde – of kon – niet voor het kindje zorgen. Maar gelukkig heb ik ook genoeg positieve herinneringen hoor! De drukte in de steden bijvoorbeeld, die ik vanaf mijn eerste dag heel erg ben gaan waarderen. Sinds Vietnam heb ik een zwak voor Vietnamezen en Vietnamees eten!

Geweldig! En wat vond je de meest indrukwekkende bezienswaardigheid?

Indrukwekkend vond ik de musea over de Vietnam-oorlog. In Nederland kennen wij de Vietnam-oorlog vooral als een oorlog tussen het noorden en het zuiden, maar in Vietnam lijkt het vooral een oorlog met Amerika te zijn geweest. In verschillende musea heb ik honderden foto’s van mismaakte kinderen en verminkte mensen gezien, de meest gruwelijke boobytraps, en uiteraard de ultrakleine tunnels, waar de Vietnamezen zich jaren hebben schuil gehouden. Qua natuur vond ik Sapa geweldig. Rijstvelden in de bergen, what’s not to like? Maar ook de omgeving van Hoi An en uiteraard Phu Quoc zijn prachtig. Het verlaten strandje Bai Sao is nog steeds mijn bureaubladachtergrond!

Wat was voor jou dé Vietnam ervaring die je niet had willen missen?

Achteraf gezien is de motortrip mijn mooiste ervaring geweest. Ik heb er veel door gezien, vooral buiten de gebaande paden, en er veel van geleerd. Maar op het moment zelf was de motortrip soms helemaal niet zo fijn. Ik sprak 48 uur alleen maar met de Vietnamees en was volkomen afhankelijk  van hem. Niet zo fijn toen hij de laatste avond dronken was en ’s avonds laat op mijn kamerdeur klopte… Nadat ik hem had weggestuurd, bleek hij de volgende dag ook zielig te doen over geld. Terwijl ik hem 60 euro per dag betaald had. Best veel voor Vietnamese begrippen, aangezien backpackers best van 25 euro per dag kunnen rondkomen. Maargoed, achteraf een mooie ervaring dus.

Wat ik ter plekke erg leuk vond was de trekking in Sapa, te boeken bij elk willekeurig reisbureautje in Hanoi (ik weet niet meer wat ik betaald heb, maar windowshoppen loont!). Wat ik zelf vond tegenvallen door de groep en het weer, maar waar ik andere backpackers altijd megaenthousiast over hoor, is Halong Bay. Boek een tourtje in Hanoi voor een bootreisje langs de bekendste kust van Vietnam, en doe dit dan zeker twee nachtjes! Ook leuk was een pension-hotel in Doc Let, een mini-badplaatsje bestaande uit twee hotels, dat alleen per taxi te bereiken is vanuit Nha Trang. We verbleven er drie nachten voor misschien 35 euro, inclusief drie maaltijden per dag. Wat je at, hing af van wat de vrouw van de eigenar had gekookt. Allemaal aan tafel en smullen man. Supergezellig, en een mooie mix van local experience en gezellig toerisme. Oh, en natuurlijk een scooter huren, bijvoorbeeld in Mui Ne of Dalat!

Wat was jouw mooiste reismoment in Vietnam?

In mijn eentje het vliegtuig uitstappen in Hanoi en met een brede grijns het vliegveld uitlopen. Ik kon de wereld aan! Of voor een dollar achterop en scooter stappen op een eiland in Halong Bay en je weer laten afzetten bij je hotel. Wind door de haren, wauw! En dan heb je nog het moment dat ik voor het eerst ‘zelf’ ging duiken op Phu Quoc. Ik had net mijn PADI Open Water gehaald in Cambodja, en ging nu met een tourtje de zee op om te gaan duiken. Supergaaf! Oh, en dan heb ik nog een slang om mijn nek gehad, supergave mensen ontmoet (waaronder L. die een heel goede vriendin is geworden), en je zo local voelen dat je in half-Vietnamees je lievelingskostje kan bestellen. Eigenlijk niet één groot avontuur dus, maar allerlei losse kleine dingetjes bij elkaar, die ik achteraf pas zo ben gaan koesteren.

Wat vond jij van de Vietnamezen? De meningen verschillen wel eens...

Zoals ik al aangaf, heb ik niet altijd goede ervaringen gehad met mijn motorrijder. Maar uiteindelijk is dit allemaal wel weer te begrijpen. De mensen in Vietnam verdienen niet veel, en als er dan een jonge Westerse backpacker langskomt, die voor Vietnamese begrippen steenrijk is, dan zou ik daar ook een graantje van mee proberen te pikken. Vietnamezen staan bekend om hun handelsmentaliteit. Vandaar ook dat de economie er redelijk loopt (in vergelijking met bijvoorbeeld Laos of Cambodja). Zeker de mensen in het noorden staan bekend als nors, maar eigenlijk vond ik dit allemaal wel meevallen. Ja, iedereen probeert je wat te verkopen, maar dat gebeurt ook in Zuid-Europa. Ik vind Aziaten in het algemeen lieve, zachtaardige mensen, en kan me vrijwel geen negatieve ervaringen herinneren.

Zijn er verder dingen die je minder leuk vond aan Vietnam?

Minder leuk zijn alleen de luxeproblemen die ik had: niet altijd een zonnetje, een toeristische maaltijd voorgeschoteld krijgen terwijl je hoopte op een ‘echte’, weten dat je teveel betaalt, een bus die te laat komt (hallo Azië!), een taxichauffeur die je probeert op te lichten, mensen die je de weg niet kunnen wijzen, en meer van dat soort ongein. Maar Zuidoost-Azië zou Zuidoost-Azië natuurlijk niet zijn als alles vlekkeloos zou verlopen. Dat is de sport van het backpacken, en ik hou ervan! Een ervaring die je naar mijn mening moet meemaken!

Overnachten in Vietnam: Tips?

Je kunt in Vietnam relatief luxe verblijven voor weinig, dus maar hier gebruik van. Dat kan betekenen dat je óf voor amper tien euro per nacht slaapt, óf voor vijftig euro per nacht, maar dan wel een eigen luxe bungalow aan het strand hebt! Ik ben echt voor low-budget gegaan, en mijn duurste hotel was ongeveer 35 euro per nacht (inclusief eten, voor twee personen). In Saigon ging ik ook voor ‘luxe’ en had dit hotel voor iets van 24 euro per nacht. Eigenlijk heb ik dus geen fantastische tips, want mijn hotels waren allemaal vrij cheap, en dan kan je ook niet veel terug verwachten. Als je wél een fantastisch hotel wilt, zijn er genoeg opties hoor! Oja, over een homestay in Sapa hoor ik ook altijd leuke dingen!

Heb je nog een ultieme Vietnam reistip voor de Rondreis.nl bezoekers?

Boek niets, go with the flow, en ga niet twee weken, zoals heel veel toeristen doen. Vietnam is een vrij groot land, en laat zich dus niet even snel ontdekken. Ook kiezen mensen veelal voor noord- óf zuid-Vietnam, terwijl ik natuurlijk zou aanraden om beide ‘delen te bezoeken’. Kies voor de ongebaande paden, leer locals kennen, proef authentiek eten, ontbijt met pho of een  broodje van de straat, slaap niet in de meest luxe hotels en leer het echte Vietnam kennen! Ideaal is de bus, omdat je hiermee voor iets van 50 euro van noord naar zuid kunt reizen (of andersom). Het land is smal en lang, dus zo zie je alles (en bepaar je een hoop geld). Als ik één ding mag afraden, is dat de plaats Hué. Daar was weinig te beleven, dus als je niet veel tijd hebt, zou ik Hué overslaan. Vooral genieten, niet bang zijn, en lekker op gaan in Vietnam, dat is mijn belangrijkste tip!

Bedankt voor je oprechte en heerlijk enthousiaste verhaal Suzanne!