In het Westen vooral bekend om de dreadlocks, marihuana en reggaemuziek, maar in de basis een zwarte beweging die pleit voor een zuiverder vorm van leven en consumeren: de 'rastafari' van Jamaica.
In het Westen vooral bekend om de dreadlocks, marihuana en reggaemuziek, maar in de basis een zwarte beweging die pleit voor een zuiverder vorm van leven en consumeren: de 'rastafari' van Jamaica.
In Jamaica leven West-Afrikanen, Chinezen, Indiërs, Arabieren en Europeanen. Maar meer dan negentig procent van de huidige bevolking stamt af van Afrikaanse slaven. Na de Spanjaarden waren het de Britten die over Jamaica regeerden. Ze lieten honderdduizenden West-Afrikaanse slaven importeren en hen onder slechte omstandigheden werken in (vooral) suikerplantages. Begin 19e eeuw woonden er in Jamaica per 20.000 Britten zo’n 300.000 slaven. Alhoewel de slavernij tussen 1834 en 1838 officieel werd afgeschaft, duurde het nog tot 1962 voordat het land onafhankelijk werd.
Kritische geesten
Enkele decennia eerder ontstond onder de lagere sociale klassen de rastafari-groepering. In het Westen vooral bekend om de dreadlocks, marihuana (ganja) en reggaemuziek, maar in de basis een zwarte beweging die pleit voor een zuiverder vorm van leven en consumeren en – ooit -– repatriëring naar Afrika. Naar schatting wonen er nog steeds 100.000 ‘pure’ rastafari op Jamaica, maar hun aanhang is nog vele malen groter. De rastafari’s zijn vriendelijk en relaxed, maar stuk voor stuk kritische geesten met een sterke uitgesproken mening.
