Politiek & economie

De socialistische republiek Laos heeft een éénpartijsysteem. De enige toegestane politieke partij is de Lao’s People’s Revolutionary Party (LPRP). Het overheidsbeleid wordt bepaald door het almachtige Politburo en de 49 leden van het Centrale Comité. Van 1975 tot 1991 was Laos een strikt communistische staat, vanaf 1992 heeft de LPRP ‘slechts’ een leidende rol. Wetten moeten worden goedgekeurd door de 115 leden van de Nationale Vergadering (die vijfjaarlijks worden gekozen), maar in de praktijk keuren die alles goed wat de LPRP voorstelt.

Nadat Laos een communistische staat werd, verslechterde de toch al povere economische situatie nog verder. Na 1980 nam de overheidsbemoeienis langzaam wat af en kreeg de markt meer kans. Hierdoor trok de economie aan, maar natuurrampen in de jaren ’90 wierpen het land terug. Inmiddels groeit de economie weer redelijk gestaag met enkele procenten per jaar. Toch blijft Laos erg arm en heeft het veel buitenlandse steun nodig. 80% van de bevolking werkt in de landbouw, waar tabak, rijst en cacao de belangrijkste producten zijn. Er wordt echter maar weinig geëxporteerd en de exploitatie van de aanwezige delfstoffen is voornamelijk in handen van buitenlandse investeerders. Het toerisme is momenteel de snelst groeiende economische sector.