Geschiedenis

Al vanaf 7.000 voor Christus wonen er mensen op Malta. De tempelruïnes die nu nog te vinden zijn op het eiland stammen vooral uit de periode tussen 4.000 voor Christus en 2.500 voor Christus. De Feniciërs waren de eersten die Malta veroverden in de achtste eeuw voor Christus, gevolgd door de Romeinen in 200 voor Christus. Volgens de overlevering leed de apostel Paulus schipbreuk voor de kust van Malta en spoelde hij aan in St. Paul’s Bay, van waaruit hij de bevolking bekeerde.

De Arabieren veroverden vervolgens het eiland en maakten van Medina hun hoofdstad. Dit duurde tot de dertiende eeuw, toen het christendom weer terrein won. De strijd tussen de Osmanen en Johannieters die volgde werd in 1641 pas beëindigd. Vanaf dat moment noemden de Johannieters zich de Maltezer Orde en stichtten zij verschillende steden. Napoleon maakte in 1800 een einde aan deze machtsperiode, maar hij werd op zijn beurt weer verdreven door de Britten, die van Malta een Britse kroonkolonie maken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Malta een belangrijke uitvalsbasis voor de Britse marine. Pas in 1974 wordt Malta een onafhankelijke republiek.