Geschiedenis

Voor zover we na kunnen gaan is Bulgarije ontstaan in de zevende eeuw. Vanuit Turkije kwamen toen de zogenaamde Donau-Bulgaren naar het gebied dat nu Bulgarije heet om zich daar te vestigen samen met de lokale Slavische volkeren. Van de veertiende eeuw tot en met 1762 hoorde Bulgarije bij het Ottomaanse Rijk. Na beëindiging hiervan begon de Bulgaarse Renaissance die duurde tot het jaar 1878, waarin Bulgarije officieel onafhankelijk werd verklaard, hoewel het nog tot 1908 duurde voordat het koninkrijk volledig onafhankelijk werd.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog sloot Bulgarije zich aan bij Duitsland, Oostenrijk en Hongarije, wat resulteerde in een groot verlies aan grondgebied na de verloren oorlog. Nadien bleef het nog vele jaren onrustig in Bulgarije. Fascisten en communisten streden om de politiek macht. De eerste groep won en probeerde van Bulgarije een op Italiaanse principes gebaseerde fascistische staat te maken. Hierdoor sloot Bulgarije zich in 1940 aan bij de Duitsers. Hoewel er plannen waren voor deportaties van ‘ongewenste bevolkingsgroepen’ zoals joden en homoseksuelen. Dit werd echter verhinderd door de kerk en koning Boris. Toen Bulgarije in oorlog raakte met de Sovjet-Unie in 1944 pleegde het zogenaamde Vaderlandsfront een staatsgreep en werd er snel een wapenstilstand gesloten. De Sovjets bezetten vervolgens het land.

Tot het einde van de jaren tachtig bleef Bulgarije overwegend pro-Russisch, iets wat de bevolking niet ten goede kwam. Na de val van het communisme in 1989 werd Bulgarije weer een democratische meerpartijenstaat.